Happy new year

Hi everyone,

The best wishes for 2017 and welcome to our new blog. We’ve tried to make something of the holidays as good as possible, as the Ethiopian Christmas is on 7 January and New Year’s Eve in September.

We’ve visited a dentist. Furthermore, we never thought that we would take the line taxi’s (minivans), but know we are regularly using them as our transportation.

At this point we are used to Addis Ababa. In the beginning Christi said that she would never take a line taxi, we used to only travel with regular taxi’s, but now we travel a lot with the line taxi’s which is a lot cheaper. By line taxi, a trip form the compound to the city is 4,50 birr (20 cents). The trip takes about 20 minutes when there’s no traffic. With a regular taxi, the same trip would be 80 – 100 birr (3 – 4 euro’s). The line taxis are always filled to the max. We were told that passengers in the line taxis often tell the chauffeurs ‘you are not transporting chicken’.  The line taxis are also very uncomfortable and the chauffeurs drive as if they have the cops behind their tails.

We have a motto when we take a line taxi, we do not get in when there is no space and we won’t allow anyone to sit on our lap! One time, a young man was trying to force himself between us. We didn’t want that as there already was no space. A passenger noticed and told Christi in an angry tone ‘Who do you think you are?!’. Christi got angry and told him to mind his own business. Other passengers started to talk to each other about how we didn’t want to make space, which was stupid as there was NO space.

Last week, Asma took us to her dentist. We wanted to clean and whiten our teeth. On the way to the dentist, we took a line taxi. The assistant of the chauffeur (each line taxi has one) wanted to kick us out. He told us that four people are supposed to sit in the back and we were with the three of us. There was really no space left if you count out our laps of course. We told him there was no more room to which he answered ‘than go sit in another taxi!’. We kept our seat and after a useless discussion, the chauffeur started driving. They always do this in line taxis. They see that there is no more space left, but they still let people get in.

The dentist told Asma that he wanted to see our teeth first and then he would be able to tell us if he could whiten our teeth. The dentist didn’t have the whitening equipment in his office, but for a 20.000 birr (€847,46) he could get them for us. We left it at that and decided not to do it. Christi said that she is able to whiten her teeth at her own dentist for about €300. Mary choose to let the dentist clean her teeth. She didn’t like it at all. The dentist assured Mary that it wouldn’t hurt as she would get a local ……….. It didn’t hurt indeed. Christi and Asma were her moral support, but the dentist felt that they would distract her, so they had to stay in the reception area.

Last week Rahwa took us to a big supermarket which sells everything. Form the compound the trip took about an hour with the line taxi.

When we were in the supermarket, we were surprised by the prices. We knew that Addis Ababa is expensive, but this was extreme. A bucket with ice-cream that you can get for about 2 to 3o euro’s at the apartment, was 300 birr = around 12 euro’s. They also sold shoes from the Primark. The price tag was still hanging from the shoe. The original price of a particular shoe, which was noted on the price tag, was €3. The supermarket sold it for 225 birr, which is almost 10 euro’s. We left with only cookies and tea.

After the supermarket we went to a shopping mall. The prices here were for clothing and shoes were also crazy expensive. Especially because they were selling a lot of stuff from H&M and Primark for crazy prices. WE thought to ourselves, we will just order them online once we get back home.

We don’t have a television in our apartment. During Christmas we like to watch Christmas movies, such as Home Alone. We wanted to at least have a bit of a Christmas feeling, so we booked a cheap hotel close to the compound. We payed 54 USD for a two bed bedroom.

We went to another hotel to have Christmas dinner. It was very good! Christi ordered a tuna salad with a lot of vegetables, pasta carbonara with chicken and a platter of vanilla/chocolate/strawberry ice cream as dessert. Mary had the beef curry soup with bread, pasta carbonara with chicken and a tiramisu cake as dessert.

After our Christmas dinner, a beggar walked towards Christi while we were waiting on the lune taxi. The beggar kept saying Nigeria to Christi. When she didn’t respond, he started to call Christi a thief.  Christi got annoyed and the other people standing there were laughing as they thought it was funny.

When we finally arrived at our hotel room, we wanted to watch movies, so we put our flash drive in the TV. It didn’t allow us to watch our movies that we had on the drive. We were very disappointed of course, as we booked the room to watch movies. The personnel didn’t come with a solution. Finally, one of the personnel brought another TV to our room that did allow us to watch movies and the TV was bigger than the one we had. We were then finally able to enjoy our movies.

Last Thursday the planning was that we were going to Debre Zeit with Mary’s uncle. Unfortunately, Christi got sick that day and couldn’t go. Mary did go and she really enjoyed the lakes and the fact Zeit is a lot cleaner than Addis Ababa. Another good thing is that Debre Zeit is close to Addis Ababa and we hope to again one day together.

While Mary was in the taxi to Debre Zeit, a beggar towards her window when she opened it. Surprisingly, this beggar was able to speak English well. Mary quickly closed the window to which the beggar tried to open it from the outside. Fortunately, this didn’t work, but the beggar went to the other side of the taxi where the door was still open. The beggar started a conversation with Mary’s uncle. The older man spoke English, was intelligent, knew how to get sympathy and looked better than the average beggar. Mary thought that his was of begging was funny. Mary wonders if that man really was a beggar. She will probably never find out. The man got small contributions of course and he kept talking until the taxi left.

On Saturday, we took Rahwa for dinner to the Radisson Blu Hotel. It’s a hotel that gets a lot of international visitors. We contacted the hotel beforehand to know is they had some kind of event for New Year’s Eve. They told us that there would be a live band. We really expected to have a good time. When we arrived, we noticed that there was a lack of visitors in the restaurant and there was no live band. When we asked them where the music was, they told us that it got cancelled as they expected more people and that most internationals left to their own countries for the holidays. We ate our food feeling disappointed, as that wasn’t very tasty either. Mary and Christi ordered the chicken sandwich and Rahwa the chicken nuggets, which turned out to be chicken schnitzels. After dinner, we went to a bar called Oh Canada. This is normally a bar where all the internationals go, but here there were also a few and we were told once again that most left to their home countries. Therefore, there were only Ethiopians, which didn’t ruin the fun. The funny thing was that when the it was 12:00, we cheered to the new year and we were wondering why no one else was doing int. A few minutes after 00:00 was when the DJ finally started to countdown. We laughed a lot and tried to make the best of the holidays.

Now we have 3 weeks left until we’ll be traveling back home.

Hopefully the internet will work these upcoming weeks, so that we’ll be able to post more blogs.

Till next week hopefully and we hope that you all have enjoyed the holidays!

---------------------------Nederlandse versie ---------------------------------------------------------------------------

Hallo iedereen,

De beste wensen voor 2017 en welkom bij een nieuwe blog.  We hebben geprobeerd wat van de feestdagen te maken zover het mogelijk was aangezien het feit dat ze hier kerst op 7 januari vieren en het Ethiopische nieuw jaar was in september.  We hebben ook een bezoek aan de tandarts gebracht. Wat we nooit van te voren hadden gedacht is dat we lijn taxi’s zouden nemen, nu nemen we het alleen maar.

We zijn inmiddels aan het in Addis Ababa gewend geraakt. In het begin zei Christi dat ze nooit in de lijn taxi’s zou nemen, we namen vaak eerst taxi’s, maar nu gebruiken we de lijn taxi’s. Het scheelt behoorlijk in prijs klasse.  Een rit van de compound met de lijntaxi naar de stad kost 4.5 birr gelijk aan ongeveer 20 cent.  De rit duurt ongeveer 20 minuten mits er geen verkeer is. Met de taxi kost het 80 -100 birr (3 tot 4 euro). De lijntaxi’s  worden soms volgepropt ook al is er geen ruimte. Verder zijn de lijntaxi minder comfortabel en de chauffeurs rijden als of de politie achter hen aan rijdt. We werden verteld dat sommige mensen in de lijntaxi tegen de chauffeur zeggen “je bent geen kippen aan het vervoeren”.  Wij hebben een moto als we de lijntaxi’s nemen, we stappen niet in als er geen ruimte is en we laten niemand op onze schoot zitten! Een jonge man wilde tussen ons in gaan proppen. Dat wilde we niet en zeiden dat er geen ruimte is. Een passagier zei tegen Christi wie denk je dat je bent. Christi boos op de passagier. We gingen geen ruimte maken. En toen werd er flink over ons geroddeld ook al konden we het niet verstaand.

Vorige week heeft Asma ons mee genomen naar de tandarts. We wilden onze tanden laten reinigen en wit laten maken. Op de heenreis toen we in een line taxi zaten, wilde de assistent van de chauffeur ons er uit gooide. Hij zei tegen ons dat er vier mensen op de achterbank moesten zitten en wij zaten met zijn drieën. Er was geen ruimte en dat lieten we hem ook weten. Als antwoord kregen we “ga dan maar in andere taxi zitten”. We bleven zitten en na een nutteloze discussie ging de chauffeur rijden. Dit doen ze dus altijd. Ze zien dat er geen plek meer is, maar alsnog laten ze mensen instappen.

De tandarts had tegen Asma gezegd dat hij eerst ons gebit wilde zien. Aan de hand daarvan zou de tandarts vertellen als het mogelijk was om onze tanden witter te maken.  De tandarts had niet de juiste materialen op voorraad om onze tanden witter te maken. Voor een flink bedrag wilde hij graag de benodigdheden regelen, 20.000 birr (€847,46). We dachten laat het maar zitten. Christi zei dat ze het voor ongeveer €300 kan laten doen bij haar eigen tandarts. Mary heeft wel haar gebit laten reinigen. Ze vond het helemaal niks. De tandarts verzekerde Mary dat het geen pijn zou doen, want ze zou een plaatselijke verdoving krijgen. Het deed inderdaad weinig pijn. Christi en Asma waren de morele steun, maar de tandarts was bang dat ze Mary zoude afleiden dus moesten ze bij de receptie wachten.  

We zijn ook naar een grote supermarkt gegaan die echt alles verkoopt. Vanaf de compound was het ongeveer een uur met de lijntaxi. We keken echt verbaast op van de prijzen. We wisten dat Addis duur is, maar dit was extreem.  Een bak ijs 2L kost 300 birr = rond de 12 euro. De supermarkt verkocht ook schoenen die van de Primark komen. Het prijskaart van 3 euro hing er nog aan. Dat was natuurlijk niet de verkoop prijs, want dat was 225 birr bijna 10 euro. Dit geeft een indicatie. We kwamen thuis met alleen maar thee en koekjes. Na de supermarkt zijn we naar het winkelcentrum gegaan. De prijzen van kleding was ook weer een schok, vooral omdat we veel dingen van H&M en Primark zagen die hier voor belachelijke prijzen worden verkocht. We dachten bij onszelf ,dit bestellen we wel online.

In het appartement hebben wij geen TV. We houden er allebei van om Home Alone te kijken tijdens kerst. We wilden een beetje een kerst gevoel hebben, dus hadden we een hotel geboekt om daar kerst films te kijken.

Ons kerst diner hebben we in een hotel gehad, het was ontzettend lekker. Christi had een tonijn salade, pasta carbonara met kip en ijsje besteld als toetje. Mary had beef curry soep, pasta carbonara en een tiramisu cake besteld.

Na ons kerst diner toen we op de taxi stonden te wachtten, sprak een bedelaar Christi aan. De bedelaar bleef maar Nigeria Nigeria tegen haar zeggen. Toen ze niet reageerde ging hij Christi voor dief uitschelden. Christi vond het heel irritant, maar alle andere mensen die daar ook stonden vonden het hilarisch om een bepaalde reden.

Toen we eindelijk in onze hotel kamer waren, wilden we films kijken dus hadden we onze usb stick in de tv gestopt. Wij baalde ontzettend, omdat het niet werkte. Het personeel kwam niet echt met een oplossing en we moesten behoorlijk aandringen voordat ze ook maar keken naar de TV. Uiteindelijk had het personeel een TV van een andere kamer gehaald. De TV kon wel films afspelen en het was ook nog groter, dus dat was een plus punt. Toen de TV er was konden we eindelijk van de films genieten.

Donderdag was de planning dat we samen naar Debre zeit zouden gaan met Mary’s oom. Helaas werd Christi ziek en die kon niet mee.

Mary vond de meren leuk en ze vond dat Debre zeit is een stuk schoner is dan Addis Ababa. Het is gelukkig heel dicht bij Addis Ababa en we hopen nog een keer samen te gaan. Toen Mary in de taxi van Debre zeit zat en ze deed het raam open, kwam er een bedelaar aan die verrassend genoeg goed Engels sprak. Hij zei ‘Ik ben aan het bedelen’. Mary deed het raam snel weer dicht waarop de man het raam probeerde te openen. Gelukkig werkte dat niet, maar de bedelaar ging naar de andere kant van de taxi waar de deur open stond. De man ging een gesprek aan met Mary’s oom. De oude man sprak Engels, was intelligent en wist de gunfactor te creëren. Hij zag er ook veel beter uit dan de gemiddelde bedelaar.  Mary vond zijn manier grappig want anders dan de andere bedelaars creëerde die man een enorme gunfactor. Mary vraagt zich bijna af of die man wel een echte bedelaar was, ze zal het waarschijnlijk nooit weten. De man kreeg natuurlijk kleine bijdragen. Hij bleef praten tot dat de taxi vertrok.

Gisteren hebben we met Rhawa een diner gehad bij Radisson Blu Hotel. Het is een hotel waar veel buitenlanders komen. Vooraf hadden we geïnformeerd wat voor evenementen er zijn tijdens de jaarwisseling. Er werd ons verteld dat er live muziek zou zijn. We waren in de veronderstelling dat het gezellig zou zijn in het restaurant. Helaas waren wij en nog twee groepen alleen in het restaurant te zijn en daarnaast was er ook geen live muziek. Toen we gingen infomeren waar de muziek was zeiden ze dat ze het hadden gecanceld, omdat de meeste buitenlanders de feestdagen in hun thuisland gingen vieren. Teleurgesteld gingen we eten. Na het diner gingen we naar een bar genaamd ‘Oh Canada’. Er waren een paar buitenlanders daar, maar ook hier werd ons verteld dat de meeste buitenlanders elders zijn voor de feestdagen. Er waren veel Ethiopiërs. Dat mocht de pret niet drukken. Op 12 uur gingen wij proosten en we vroegen ons af waarom niemand anders dat deed.  De Dj’s was een beetje laat met de tijd en die gingen enkelen minuten over 12 pas aftellen.  We hadden genoeg om te lachen en hebben het beste van de feestdagen proberen te maken.

Over 3 weken zijn we alweer klaar met onze stage en vertrekken we weer naar huis.  

Indien het internet werkt, hopen we nog een paar blogs te plaatsen. 

Hopelijk tot volgende week en we hopen dat jullie allemaal van je feestdagen hebben kunnen genieten!