Blog week 3 - Addis Ababa

---------------------English version-----------------------------------------------

Hi everyone!

Week 3 is already coming to an end. 

Christi hadn’t been feeling well for a while, therefore she went to a clinic on Monday. They did some research and found out that she has some kind of bacteria and that her blood pressure was a bit high. The doctor gave her antibiotics and wants her to come back every week so they can measure her blood pressure. After a few days of taking the medication, she has been doing a lot better!

When we were walking in the building where the clinic is located, we saw a hair salon. Which was good timing, because Mary wanted to unravel her braids and wash her hair. Christi asked Mary if she was sure about doing her hair here, but Mary ended up doing it anyway. When they were finished with her hair, Mary wished that she had listened to Christi. She disliked how her hair looked. Neither of us had a scarf with us, so Christi wrapped her cardigan over her head (just like a scarf). When we arrived home, Mary's hair had become very dry, kinky and she was not able to brush it. It might have been caused by the shampoo, which was of poor quality. Christi found it a pity for Mary and she had combed and plaited her hair. Mary could cry because it was painful, which reminded her of when she had to do her hair when she was younger. Christi thought Mary was being a baby and thought it was her own fault because she didn’t listen to her. 

Due to the fact that our mobile data was finished within in a couple of days, we went back to the telecom shop. This time we had an employee that spoke English. He had assisted us to get an 1G data contract for 165 Birr, which is about €7. In comparison to Holland the contract is cheap. However, the internet data is not always working, but we are getting used to it now. 

The internet didn't work in our office on Monday. Marieke was kindly enough to arrange the wifi of her internship, Ilea, which is next to our office. We were then finally able to start working. In regards to our research, we were advised by our supervisor to find background information about the culture, history, economy and education about Ethiopia. Thus, we have been looking up reports and all types of articles this week. 

Since we have been in Ethiopia we couldn't find cookies that tastes good. At a supermarket that we frequently go to, we saw all kinds of good looking cookies. Christi really wanted the coconut cookies and Mary wanted the BN cookies that she used to eat when she was younger. The cookies had a big discount, so we bought a few. Even though they were cheaper than normal, the taste wasn’t very good. They tasted old and soft. Apparently, lots of cookies are being shipped over here when they are near their due date. After being here for 3 weeks, Mary was finally able to find a supermarket where they sell tasty cookies. Another thing that made us very happy to have while being over here.

After walking around with a headscarf this past week, Mary finally decided to go get her hair done. The hairdresser we went to earlier in the week didn't seem to understand what kind of hairstyle Mary wants and the hairdresser wanted to charge 600 Birr, which is expensive in Ethiopia. The neighbours at campus told us that Mary made a good decision by not going there. One of the neighbours knew a good hairdresser, which was not fancy but very good. The results are wonderful. (see Facebook for results). 

The fact that we are foreigners has been really pointed out a lot this week. Every time when we want to buy something on the streets, they will charge a higher price when they notices that we are not from around here. When Mary went with a few local students, she asked them to bargain for her. They charged them a lower price for a product, but the moment Mary went to stand by the students, they immediately increased the price and said ‘tell her it is 30 birr more, because she is a foreigner’. This is apparently the way they do it. 

This week we also experienced a group of kids following us around and begging us for stuff. We just came out of the supermarket and had cookies in our hands. This kind of thing happens, but it became unpleasant when the kids started to touch us. Fortunately, a driver stopped his car to tell the kids to stop following us around, which they finally did. 

Cooking remains an issue for us, because we both can't be bothered to cook. Christi now has a whole new respect for her mother, who cooks each day even when she get home tired from work. You rock ma!. Fact is food is not coming without any effort, therefore we made a rotation and we hope that we have discipline to stick to it :)

Thanks for reading and till next week!

----------------------Nederlandse versie--------------------------------------------

Goededag, 

Week 3 is alweer ten einden. We hebben een rustige week gehad.  

Christi had al een tijdje last van haar maag en ging naar een kliniek. De kliniek heeft wat onderzoeken gedaan en op dinsdag middag zijn we samen naar de kliniek gegaan om de uitslag te krijgen. Christi heeft alleen een bacterie opgelopen en de dokter vond haar bloeddruk te hoog. Voor de bacterie heeft ze antibiotica gekregen en de dokter wilt ook dat ze elke week haar bloeddruk laat op meten. Na een paar dagen de medicatie geslikt te hebben, gaat het nu gelukkig stukken beter met Christi. 

Toen we in het gebouw liepen, waar de kliniek gevestigd is, zagen we een kapper. Dat kwam voor Mary goed uit, want Mary wilde al een tijdje naar een kapper gaan om haar nepvlechtjes eruit te laten halen en ze wilde dat der haren gewassen werd. Christi had er niet een heel goed gevoel bij en vroeg Mary nog of ze zeker wist dat ze der haren daar wilde laten doen. Mary had toch besloten het wel te doen. Toen Mary’s haar gewassen was, kwam ze erachter dat ze beter naar Christi had kunnen luisteren. Ze vond namelijk dat der haren er niet uit zag. Geen van ons had een sjaal of iets dergelijks bij ons, dus Christi had haar creatieve vaardigheden gebruikt en van Mary's vest een hoofddoek gemaakt zodat ze toch over straat kon. Toen we thuis kwamen was Mary's haar ingekrompen, droog, en onkambaar geworden. Het kwam waarschijnlijk door dat de kapper een slecht shampoo gebruikte. Christi had Mary's haar uitgekamd en gevlochten. Mary vond het echter heel erg pijnlijk net als  vroeger. Christi vond dat ze zich als een baby gedroeg en vond stiekem ook wel dat het haar karma was, omdat ze niet had geluisterd. 

Onze mobiele data was heel snel op gegaan dus zijn we deze week terug gegaan naar de telecom zaak, we hadden deze keer een medewerker die goed Engels sprak gelukkig. Hij heeft ons geholpen om een 1G abonnement voor 165 birr, ongeveer €7, te krijgen. Heel goedkoop in vergelijking met Nederland, maar het internet is ook niet altijd optimaal. Het ene moment heb je een goede verbinding en het andere moment helemaal niet. 

Toen we maandag wilde beginnen met werken deed het internet het niet. Toevallig is het kantoor van Ilea (waar Marieke stage loopt) naast ons kantoor. Nu is het zo dat Ilea wifi heeft en Marieke zo vriendelijk was om aan haar collega's te vragen of wij er ook gebruik van mogen maken. Dus hierbij bedankt Marieke! Wat ons onderzoek betreft, vind onze supervisor het belangrijk dat we eerst achtergrond informatie hebben over de cultuur, educatiesysteem, economie en geschiedenis van Ethiopië. Dus we hebben deze week voornamelijk, verslagen, artikelen en academische artikel opgezocht.

Van de week gingen we boodschappen doen en hadden we zin in koekjes. We zagen dat ze allerlei koekjes in de aanbieding hadden. Christi vond de kokos koekjes er heerlijk uitzien en Mary wilde heel graag van die lekkere BN koekjes die ze vroeger altijd op de basisschool at. De koekjes waren afgeprijsd maar de kwaliteit was ook voor de helft. We zijn er achtergekomen dat veel koekjes die hierheen worden geïmporteerd bijna over de datum zijn. Dit is niet de eerste keer dat we dit meegemaakt hebben. Na 3 weken hier te zijn, heeft Mary gister eindelijk een supermarkt gevonden waar ze koekjes verkopen die niet oud proeven maar lekker knapperig. We waren allebei blij dat we eindelijk lekkere koekjes konden eten. Nog iets dat ons blij gemaakt heeft wat in Nederland vanzelfsprekend is. 

Na een paar dagen rond gelopen te hebben met en sjaal op der hoofd, wilde Mary haren laten doen. Bij de kapper waar we eerder deze week waren, hadden we allebei geen goed gevoel over. We kregen niet de indruk dat de kaper begreep wat soort kapsel ze wilde. Verder hadden we geen local bij ons om te vertalen en te onderhandelen dus vroegen ze een belachelijk prijs. Een buurvrouw heeft Mary zaterdagochtend naar een lokale kapper gebracht, wat heel handig was want de kaper sprak amper Engels. De buurvrouw had Mary verteld dat het niet een een mooi ingerichte kappers zaak is, maar dat de kwaliteit goed is en daar had ze zeker gelijk in. Het resultaat is mooi geworden! 

We hebben deze week gemerkt dat we "foreigners" zijn. Oke, dat wisten we natuurlijk al, maar deze week werd dat wel heel vaak benadrukt. Voor Christi wilde we slippers kopen, maar er werd om belachelijke prijzen gevraagd. Mary was met studenten gaan eten en had gevraagd om te onderhandelen. Toen zei de vrouw van het kraampje "zeg tegen haar dat ze 30 birr meer moet betalen omdat ze een buitenlander is". We kregen van een buurvrouw te horen dat ze altijd veel meer geld vragen wanneer ze merken dat iemand een buitenlander, omdat ze denken dat buitenlanders meer geld hebben. 

We hebben van de week ook meegemaakt dat een groep kinderen op ons af kwamen om te bedelen. We kwamen net uit de supermarkt en hadden koekjes in onze handen. Dit gebeurt wel eens, maar het werd minder prettig toen ze aan ons gingen zitten. Een automobilist stopte gelukkig en zei tegen de kinderen dat ze moesten stoppen met ons lastig te vallen. Dat deden ze gelukkig ook!

Ons motto om zelf te gaan koken is nog niet helemaal gelukt. Wel hebben we deze week een nieuw gerecht van de buurvrouw geleerd. We houden allebei niet van koken en Christi heeft nu veel meer respect voor haar moeder die elke dag kookt ondanks dat ze moe thuis komt van der werk. U bent geweldig ma! Er moet toch gegeten worden dus hebben we maar een rooster gemaakt wie wanneer kookt. Nu maar hopen dat we ons daar aan houden :)

Fijne zondag iedereen en tot de volgende keer!